Het overleggen van pensioendocumenten, blijkt toch lastig te zijn

Het overleggen van documenten binnen pensioenverhoudingen: communicatie binnen an eternal triangle, of toch vingerwijzen in un ménage a trois?

De langstlopende overeenkomsten vindt u in de pensioensfeer. In de arbeidsovereenkomst treft u de pensioenovereenkomst, welke door uw werkgever is ondergebracht bij de pensioenuitvoerder, welk laatstgenoemde u van het bijbehorende pensioenreglement voorziet.

Op zichzelf geen lastig verhaal, totdat u ergens in de looptijd van uw opbouw aan een nieuwe pensioenregeling gaat deelnemen en er waardeoverdracht plaatsvindt. In die gevallen gaat de administratie veel verder dat het bezitten van de gebruikelijke UPO’s en reglementen; het gaat om de overgedragen kapitaalsommen.

Recente uitspraak

In een recente uitspraak (ECLI:NL:RBNHO:2020:8420) wordt duidelijk dat de pensioenuitvoerder niet (zonder meer) verplicht is om stukken en bescheiden te verstrekken, waarmee de kostenstructuur en beleggingsresultaten nader worden gespecificeerd.

In de uitspraak staat verder dat de pensioenuitvoerder aangeeft dat het aan de werkgever is om kostenstructuren aan de werknemer te communiceren. Zelf plaats ik hier vraagtekens bij, daar het de pensioenuitvoerder zelf is die logischerwijs uitvoeringskosten doorberekent. In ieder geval: soms worden verzochte stukken niet verschaft en blijven onduidelijkheden overeind. Een gang naar de rechter zal nodig zijn.

Wil een vordering tot verschaffing van inzage (ook wel de 843a-procedure) in dat geval slagen, dan moet de deelnemer heel specifiek aanduiden welke stukken hij van de pensioenuitvoerder nodig heeft. Daarbij geldt ook de eis dat er ‘rechtmatig belang’ bij de inzage moet zijn.

De hierboven aangehaalde uitspraak betrof een kwestie waarin een waardeoverdracht plaatsvond en daarbij ook de pensioenregeling van de deelnemer wijzigde van een kapitaalverzekering in een premieregeling. Het lijkt erop dat de deelnemer niet beschikte over stukken waaruit de hoogte van het ingebrachte kapitaal bleek, en ook niet over stukken waaruit zijn toestemming kon worden afgeleid. De pensioenuitvoerder nam het standpunt in dat zij reeds al haar documenten had verstrekt en er verder geen informatieplicht op haar schouders rustte. Het resultaat bleek een afgewezen vordering, omdat de verzochte gegevens niet voldoende genoeg werden gespecificeerd.

Mijn advies

Zelf wil ik benadrukken altijd alle documenten van uw pensioenregeling goed op één centrale plek te bewaren (geprint in een map en niet verspreid over talloze mailboxen of portals), zodat bij onduidelijkheden of vraagstukken in uw pensioenopbouw altijd sprake zal zijn van een herleidbaar spoor. Vergeet niet dat pensioenopbouw ruim 40 jaren kan voortduren en in die tijd de nodige administratieve veranderingen plaatsvinden. Ook veranderende wetgeving zorgt geregeld voor de nodige hoofdbrekens.
 
Verder is mijn hoop dat in de rechtspraak bevestigd wordt dat het Europees consumentenrecht standaard getoetst moet worden in pensioenkwesties. Maar ook dat zal niet voor oplossingen op maat zorgen.

Zit u met vragen over uw pensioenopbouw of pensioenregeling? Laat het ons dan weten en wij nemen contact met u op!