Een IVR/EVR-registratie niet wenselijk en soms ook niet terecht

Een IVR registratie

Een verzekeraar kan als er sprake is geweest van een incident besluiten om jouw gegevens op te nemen in een register. Dit kan zowel in de situatie van een natuurlijk persoon als een onderneming. Normaliter vindt eerst opname in het eigen, interne verwijzingsregister (IVR) plaats. Alleen de eigen medewerkers kunnen het IVR raadplegen. Daarnaast staat in het IVR ook niet om welk incident het gaat, dus wat er is gebeurd. Met andere woorden, voor interne medewerkers zijn alleen naam en geboortedatum van een persoon zichtbaar en van een onderneming het KvK-nummer, bedrijfsnaam en postcode.

Ben je bewust van de gevolgen

Bij een ernstig(er) incident zet de verzekeraar deze identificerende gegevens niet alleen in het eigen IVR, maar ook in het externe verwijzingsregister (EVR). Dan kunnen niet alleen medewerkers van de betreffende verzekeraar het register raadplegen, maar ook medewerkers van andere financiële instellingen. Dit geeft financiële instellingen de mogelijkheid om jouw verleden te ‘checken’. Als er sprake is van een registratie, kan je erop rekenen dat een aanvraag voor een verzekering wordt afgewezen, danwel aanvullende voorwaarden worden gesteld of de premie aanzienlijk hoger uitvalt. Maar wanneer mogen jouw gegevens nu opgenomen worden in deze registers en voor welke duur? Er gelden de volgende voorwaarden. Er moet sprake zijn van:

• Een gegronde verdenking van (poging tot) benadeling;
• Laakbaar of strafbaar gedrag;
• Aantoonbare betrokkenheid bij de gedraging.

Een dergelijke registratie kan tot 8 jaar duren. Dit kan dus een grote beperking zijn van je verzekeringsvrijheid.

Over dergelijke opnames in het IVR/EVR-register wordt regelmatig geprocedeerd.
In haar artikel voor Balieplus, bespreekt Linda Evers een aantal recente voorbeelden uit de jurisprudentie.

Mr. Linda Evers MPLA CIL