Betalingsonmacht pensioenpremies en bestuurdersaansprakelijkheid

Een recente uitspraak van het Gerechtshof Den Haag (ECLI:NL:GHDHA:2020:1674) bevestigt dat het pensioenrecht nogal strikt is als het aankomt op het voldoen van pensioenpremies.

Globaal genomen geldt het volgende. Uit de Wet Bpf 2000 volgt een meldingsplicht voor werkgevers die niet in staat zijn om pensioenpremies te betalen. Zij dienen dit zo spoedig mogelijk te doen. Een bekende ‘fatale termijn’ waarbinnen die melding moet zijn gemaakt, is uiterlijk 14 dagen na vervaldatum van de bijbehorende premienota.

Voor een pensioenfonds geldt niet de plicht om een werkgever op de mededelingsplicht van betalingsonmacht te wijzen. Een werkgever moet dus zelf tijdig melding maken van betalingsonmacht. Dat vraagt dus om inhoudelijke kennis van deze arbeidsvoorwaarde(!).

En wat is dan de sanctie in het geval de werkgever dergelijke melding achterwege laat? De sanctie bestaat uit hoofdelijke bestuurdersaansprakelijkheid van de bestuurder. De pensioenpremies worden dan (voor zover mogelijk) in het privévermogen van de bestuurder verhaald.

Om onder die aansprakelijkheid uit te komen, zal hij voldoende moeten weerleggen dat het niet aan hem te wijten valt dat geen melding van de betalingsonmacht is gemaakt. De lat ligt echter hoog. Zélfs in het denkbare geval (zoals in de uitspraak) dat administratie in beslag is genomen, kan de werkgever zich niet achter zo’n omstandigheid verschuilen. Zodra duidelijk is dat een onderneming financieel ongezond is, zal voor de meldingsplicht bij betalingsonmacht een alarmbel moeten rinkelen. Dat wordt urgenter wanneer ook een premienota vanuit het pensioenfonds verschijnt.

Heeft u een vraag over de meldingsplicht bij betalingsonmacht? Neem dan vrijblijvend contact op met mijn kantoor. 
Als u op de hoogte wilt blijven van het laatste nieuws, klik hier of volg ons op LinkedIn.